`no387'¶

Niektóre koprocesory i386 mają błędy, które pojawiają się gdy używa się ich w 32 bitowym trybie chronionym. Np. niektóre wczesne chipy ULSI-387 miały wadliwe operacje zmiennoprzecinkowe. Używanie `no387' powoduje, że linux ignoruje koprocesor. Oczywiście w tym wypadku musisz mieć jądro skompilowane ze wsparciem dla emulacji koprocesora.

`no-hlt'¶

Niektóre z pierwszych chipów i486DX-100 miały problem z instrukcją `hlt', przez co nie mogły normalnie powracać do trybu operacyjnego po jej użyciu. Używanie `no-hlt' mówi Linuksowi, by zwyczajnie wykonywał nieskończoną pętlę gdy nie ma nic do roboty, a nie mówił stop procesorowi. Pozwala to osobom z tym wadliwym chipem korzystać z Linuksa.

`root=...'¶

Ten argument mówi jądru, którego urządzenia użyć do jako głównego systemu plików podczas bootowania. Domyślna wartość tego ustawienia jest skonfigurowana podczas kompilacji i zwykle jest wartością urządzenia głównego systemu, na którym zbudowano jądro. Aby nadpisać tę wartość i wybrać na urządzenie główne np. drugi napęd dyskietek, użyj `root=/dev/fd1'. (urządzenie główne może także być ustawione przy pomocy rdev(8).)

Urządzenie główne może zostać określone symbolicznie, lub numerycznie. Specyfikacja symboliczna ma format /dev/XXYN, gdzie XX określa typ urządzenia (`hd' dla dysków twardych kompatybilnych z ST-506, z Y w zakresie `a'-`h'; `sd' dla dysków SCSI, z Y w zakresie `a'-`e'; `xd' dla dysków kompatybilnych z XT, z Y `a' lub `b'; `fd' dla stacji dysków, z Y określającym numer stacji - fd0 będzie dosowym dyskiem `A:', a fd1 `B:'), Y literę napędu lub jego numer, a N numer partycji na tym urządzeniu (nieobecne w przypadku dyskietek).

Zauważ, że nie ma to nic do czynienia z przeznaczeniem tych urządzeń na twoim systemie. Część `/dev/' jest tylko konwencją.

Powyższe urządzenia można przekazywać także w reprezentacji numerycznej, która jest kombinacją numerów major/minor urządzeń. (np. /dev/sda ma numer major 8 i minor 3, więc można użyć `root=0x803' jako alternatywy.)

`ro' i `rw'¶

Opcja `ro' mówi jądru, by zamontowało główny system plików jako przeznaczony tylko dla odczytu, aby fsck mógł pracować na nieruchomym systemie plików. Żaden proces nie może zapisywać plików na systemie plików, dopóki nie zostanie remontowany jako przeznaczony do odczytu i zapisu, np. poprzez `mount -w -n -o remount /'. (Zobacz także mount(8).)

Opcja `rw' mówi jądru, by zamontować główny system plików jako przeznaczony do odczytu/zapisu. Tak jest domyślnie.

Wybór między r/o i r/w może być również dokonany przy użyciu rdev(8).

`debug'¶

Komunikaty jądra są przekazywane do klogd, demona logowania jądra, tak że mogą zostać zapisane na dysku. Wiadomości o priorytetach powyżej console_loglevel są także drukowane na konsoli. (Zobacz <linux/kernel.h> aby zobaczyć te poziomy priorytetów.) Domyślnie ta zmienna jest ustawiona na logowanie wszystkiego co ważniejsze niż wiadomości debugowe. Ten argument bootujący dodatkowo nakazuje drukowanie wiadomości o priorytecie DEBUG. Poziom logowania konsoli można również ustawić podczas pracy systemu dzięki opcjom klogd. Zobacz klogd(8).

`reserve=...'¶

Ta komenda jest używana do chronienia regionów portów I/O przed sondowaniem. Postać tej komendy to:

reserve=iobase,extent[,iobase,extent]...

Na niektórych maszynach może być niezbędnym chronienie sterowników urządzeń od szukania urządzeń (autosondowanie) w określonych regionach. Może to wynikać z błędnej reakcji sprzętu, możliwej błędnej identyfikacji lub po prostu z tego, że nie chcesz tego sprzętu inicjalizować.

Argument reserve podaje region portu I/O, który nie ma być sondowany. Sterownik urządzenia nie będzie sondować zarezerwowanego regionu, chyba że inny argument bootujący wyjątkowo mu to nakaże.

Na przykład, linia bootująca

reserve=0x300,32 blah=0x300

powstrzymuje wszystkie sterowniki urządzeń, poza sterownikiem `blah' od sondowania 0x300-0x31f.

`ramdisk=...'¶

Ta opcja jest przedawniona od Linuksa 1.3.48, lub okolic. Podawała w KB wielkość opcjonalnego urządzenia ramdysku. Na przykład, jeśli chciałeś załadować główny system plików z dyskietki 1.44MB, użyłbyś:

ramdisk=1440

Ta opcja jest ustawiana podczas kompilacji (domyślnie: brak ramdysku) i może być zmieniona przez rdev(8).

`mem=...'¶

Funkcja BIOS-a zdefiniowana w specyfikacji PC, która zwraca wielkość zainstalowanej pamięci była skonstruowana do zwracania wartości maksymalnie 64MB. Linux używa tej funkcji podczas bootowania, aby sprawdzić ile jest zainstalowanej pamięci. Jeśli masz więcej niż 64MB, możesz użyć tego argumentu, aby powiedzieć Linuksowi ile masz pamięci. Wartości mogą być przekazywane dziesiętnie lub szesnastkowo (przedrostek 0x), z opcjonalnymi końcówkami `k' (razy 1024) lub `M' (razy 1046576). Oto cytat Linusa o używaniu parametru `mem='.

``Jądro przyjmie dowolny parametr `mem=xx', jaki mu się poda, lecz jeśli okaże się, że je okłamałeś, wcześniej czy później załamie się straszliwie. Parametr wskazuje na najwyższy adresowalny adres RAM, więc `mem=0x1000000' oznacza na przykład, że masz 16MB pamięci. Na maszynie z 96MB byłoby to `mem=0x6000000'.

UWAGA UWAGA UWAGA: niektóre maszyny mogą używać górną część pamięci dla cache'owania BIOS-a, lub innych rzeczy, więc w rzeczywistości możesz mieć mniej niż pełne 96MB adresowalnej pamięci. Odwrotny przypadek też może być prawdziwy: niektóre chipsety mapują pamięć fizyczną, która jest przykryta przez obszar BIOS-a w obszar tuż za górą pamięci, więc wierzchołek pamięci będzie w tym wpadku wynosił np. 96MB + 384KB. Jeśli powiesz Linuksowi, że ma więcej pamięci niż w rzeczywistości, staną się złe rzeczy: może nie naraz, ale w końcu z pewnością.''

`max_scsi_luns=...'¶

Urządzenie SCSI może mieć wiele `podurządzeń' zawartych w nim samym. Najpopularniejszym przykładem jest jeden z nowych CD-ROM-ów SCSI, który obsługuje naraz więcej niż jeden dysk. Każdy CD jest adresowany jako `Logical Unit Number' (LUN) (ang. logiczny numer jednostki) tego urządzenia. Jednak większość urządzeń takich jak twarde dyski, napędy kasetowe i inne jest pojedynczymi urządzeniami z LUN równym zero.

Niektóre słabo dopracowane urządzenia SCSI nie mogą obsłużyć sondowania LUN nierównego zeru. Dlatego, jeśli flaga kompilacji CONFIG_SCSI_MULTI_LUN nie była ustawiona, nowe jądra sondują domyślnie tylko LUN zero.

Aby podać ilość sondowanych LUN-ów podczas bootowania, wpisuje się `max_scsi_luns=n' jako argument bootujący, gdzie n jest liczbą między 1 a 8. Aby zapobiec problemom opisanym wyżej, używa się n=1 aby zapobiec denerwowaniu nieprawidłowych urządzeń.

Konfiguracja napędu kasetowego SCSI ¶

Niektóre parametry konfiguracji sterownika kasetowego SCSI mogą być osiągnięte przez użycie następującego:

st=buf_size[,write_threshold[,max_bufs]]

Pierwsze dwie liczby są podane w jednostkach kilobajtowych. Domyślna wartość buf_size to 32KB, a maksymalna wartość to 16384KB. Wartość write_threshold jest wartością przy której bufor jest przekazywany na kasetę z domyślną wartością 30KB. Maksymalna liczba buforów zmienia się z liczbą wykrytych napędów, a domyślną wartością jest 2. Przykładowym użyciem może być:

st=32,30,2

Szczegóły można znaleźć w pliku README.st w katalogu scsi źródeł jądra.

Konfiguracja Adapteca aha151x, aha152x, aic6260, aic6360, SB16-SCSI¶

Numery aha odnoszą się do kart, a numery aic odnoszą się do rzeczywistych chipów SCSI na tych kartach, włączając SoundBlaster-16 SCSI.

Kod sondujący dla tych hostów SCSI szuka zainstalowanego BIOS-a, a jeśli nie ma takowego, sonda nie znajduje twojej karty. Wtedy możesz użyć argumentu bootującego w postaci:

aha152x=iobase[,irq[,scsi-id[,reconnect[,parity]]]]

Jeśli sterownik był skompilowany z włączonym debuggowaniem, szósta wartość może ustawić poziom debuga.

Wszystkie parametry są opisane na górze tej sekcji, a wartość reconnect umożliwia rozłączanie/podłączanie urządzenia jeśli użyto wartości niezerowej. Przykład:

aha152x=0x340,11,7,1

Zauważ, że parametry muszą być podane po kolei, co znaczy, że jeśli chcesz podać ustawienie parity, to musisz podać iobase, irq, scsi-id i wartość reconnect.

Konfiguracja Adapteca aha154x¶

Seria kart aha1542 ma na pokładzie kontroler dyskietek i82077, podczas gdy aha1540 go nie ma. Są to karty rządzące szyną, i mają parametry określające ``uczciwość'' z jaką dzielą szynę między innymi urządzeniami. Argument bootujący wygląda następująco:

aha1542=iobase[,buson,busoff[,dmaspeed]]

Prawidłowe wartości iobase to zwykle jedno z: 0x130, 0x134, 0x230, 0x234, 0x330, 0x334. Klony mogą dozwalać inne wartości.

Wartości buson, busoff odnoszą się do liczby mikrosekund, którymi dominuje na szynie ISA. Domyślnie jest tu 11us na parametr on i 4us na off, więc inne karty (takie jak ISA LANCE Ethernet) mają szansę na uzyskanie dostępu do szyny ISA.

Wartość dmaspeed odnosi się do częstotliwości (w MB/s), z jaką następuje DMA (Direct Memory Access). Domyślnie jest to 5MB/s. Nowsze karty umożliwiają wybranie tej wartości jako części konfiguracji programowej, starsze karty poprzez zworki. Możesz używać wartości do 10MB/s, zakładając, że twoja płyta główna potrafi tyle obsłużyć. Eksperymentuj z rezerwą jeśli używasz wartości ponad 5MB/s.

Konfiguracja Adapteca aha274x, aha284x, aic7xxx¶

Urządzenia te mogą przyjmować argument postaci:

aic7xxx=extended,no_reset

Wartość extended o ile jest niezerowa, wskazuje że translacja rozszerzona (extended translation) dla dużych dysków jest włączona. Wartość no_reset o ile jest niezerowa, mówi sterownikowi by nie resetował szyny SCSI kiedy konfiguruje adaptor podczas bootowania.

Konfiguracja hostów SCSI BusLogic (`buslogic=')¶

Obecnie, sterownik buslogic przyjmuje tylko jeden parametr, bazę I/O. Oczekuje, że będzie to jedna z następujących prawidłowych wartości: 0x130, 0x134, 0x230, 0x234, 0x330, 0x334.

Konfiguracja Future Domain TMC-8xx, TMC-950¶

Jeśli twoja karta nie jest wykrywana podczas bootowania, musisz użyć argumentu bootującego postaci:

tmc8xx=mem_base,irq

Wartość mem_base jest wartością mapowanego w pamięci regionu I/O, którego używa karta. Jest to zwykle jedna z następujących wartości: 0xc8000, 0xca000, 0xcc000, 0xce000, 0xdc000, 0xde000.

Konfiguracja Pro Audio Spectrum¶

PAS16 używa chipa SCSI NC5380, a nowsze modele wspierają bezzworkową konfigurację. Argument bootujący ma postać:

pas16=iobase,irq

Jedyną różnicą jest to, że musisz podać wartość IRQ 255, która mówi sterownikowi by pracował bez przerwań, choć ze stratą wydajności. iobase zwykle wynosi 0x388.

Konfiguracja Seagate ST-0x¶

Jeśli twoja karta nie jest wykrywana podczas bootowania, musisz użyć argumentu następującej postaci:

st0x=mem_base,irq

Wartość mem_base jest wartością mapowanego w pamięci regionu I/O, którego używa karta. Jest to zwykle jedna z następujących wartości: 0xc8000, 0xca000, 0xcc000, 0xce000, 0xdc000, 0xde000.

Konfiguracja Trantor T128¶

Te karty również bazują na chipie NCR5380 i przyjmują następujące opcje:

t128=mem_base,irq

Prawidłowe wartości dla mem_base to: 0xcc000, 0xc8000, 0xdc000, 0xd8000.

Karty, które nie przyjmują argumentów bootujących¶

Obecnie, następujące karty SCSI nie używają żadnych argumentów bootujących. W niektórych wypadkach możesz na twardo dopisać wartości poprzez bezpośrednią edycję samego sterownika, jeśli to konieczne.

Always IN2000, Adaptec aha1740, EATA-DMA, EATA-PIO, Future Domain 16xx, NCR5380 (generic), NCR53c7xx to NCR53c8xx, Qlogic, Ultrastor (incl. u?4f), Western Digital wd7000.

Parametry sterownika dysków/CD-ROM-ów IDE¶

Sterownik IDE przyjmuje wiele parametrów, od specyfikacji geometrii dysku do wsparcia dla wadliwych chipów kontrolera. Specyficzne opcje dysku mogą być podawane poprzez użycie `hdX=' z X pomiędzy `a'-`h'.

Opcje niespecyficzne napędom są przekazywane z przedrostkiem `hd='. Zauważ, że używanie przedrostka specyficznego dyskowi dla niespecyficznej opcji także zadziała, a opcja zostanie zaaplikowana tak jak oczekiwano.

Zauważ także, że `hd=' może być użyty w odniesieniu do następnego niepodanego napędu w sekwencji (a, ..., h). W następujących omówieniach, opcja `hd=' będzie cytowana dla zwięzłości. Zobacz plik README.ide w linux/drivers/block jeśli interesują cię szczegóły.

Opcje `hd=cyls,heads,sects[,wpcom[,irq]]'¶

Tych opcji używa się do przekazywania fizycznej geometrii dysku. Jedynie pierwsze trzy wartości są wymagane. Wartości cylinder/head/sectors będą tymi używanym przez fdisk. Wartość wpcom (write precompensation) jest ignorowana dla dysków IDE. Podana wartość IRQ będzie używana dla interfejsu, na którym rezyduje napęd i nie jest tak naprawdę parametrem specyficznym napędowi.

Opcja `hd=serialize'¶

Chip CMD-640 interfejsu dual IDE jest wadliwy; zaprojektowano go tak, że gdy napędy z drugiego interfejsu są używane równocześnie z napędami pierwszego, dane ulegają zniszczeniu. Używanie tej opcji mówi sterownikowi by upewnił się, że oba interfejsy nigdy nie są używane naraz.

Opcja `hd=dtc2278'¶

Opcja ta mówi sterownikowi, że masz interfejs IDE DTC-2278D. Sterownik próbuje dokonać wtedy specyficznych DTC operacji, aby włączyć drugi interfejs i włączyć szybsze tryby transferu.

Opcja `hd=noprobe'¶

Nie sonduj tego dysku. Np.

hdb=noprobe hdb=1166,7,17

wyłączy sondowanie, lecz wciąż poda geometrię dysku, więc będzie zarejestrowany jako prawidłowe urządzenie blokowe, a więc będzie się nadawać do użytku.

Opcja `hd=nowerr'¶

Niektóre napędy czasami mają trwale załączony bit WRERR_STAT. To usprawnia działanie tych wadliwych urządzeń.

Opcja `hd=cdrom'¶

Mówi to sterownikowi IDE, że w miejscu normalnego dysku IDE mamy CD-ROM typu ATAPI . W większości wypadków, CD-ROM jest wykrywany automatycznie, lecz jeśli tak nie jest, to to powinno pomóc.

Opcje Standardowego Sterownika Dysków ST-506 (`hd=')¶

Standardowy sterownik dysków może przyjmować argumenty geometrii dla dysków podobnie do sterownika IDE. Zauważ jednak, że oczekuje on jedynie trzech wartości (C/H/S) -- więcej lub mnie spowoduje ciche zignorowanie twojego polecenia. Podobnie też, przyjmuje jedynie `hd=' jako argument, np. `hda=' jest tu nieprawidłowe. Format jest następujący:

hd=cyls,heads,sects

Jeśli są tam zainstalowane dwa dyski, powyższe jest powtarzane z parametrami geometrii dla drugiego dysku.

Opcje Sterownika Dysków XT (`xd=')¶

Jeśli masz pecha i używasz jednej z tych starych 8 bitowych kart, które transferują dane z szybkością 125KB/s, to oto coś dla ciebie. Jeśli karta nie jest rozpoznawana, musisz użyć argumentu bootującego postaci:

xd=type,irq,iobase,dma_chan

Wartość type określa konkretnego producenta karty i może mieć wartość: 0=generic; 1=DTC; 2,3,4=Western Digital, 5,6,7=Seagate; 8=OMTI. Jedyna różnica między typami tego samego producenta polega na łańcuchu BIOS-a użytym do detekcji, który nie jest używany jeśli podano typ.

Funkcja xd_setup() nie sprawdza wartości i przyjmuje, że wprowadziłeś wszystkie cztery wartości. Nie zawiedź jej. Oto przykład dla kontrolera WD1002 z wyłączonym/usuniętym BIOS-em, przy użyciu `domyślnych' parametrów kontrolera XT:

xd=2,5,0x320,3

Interfejs Aztech¶

Składnia dla karty tego typu to:

aztcd=iobase[,magic_number]

Jeśli ustawisz magic_number na 0x79, to sterownik spróbuje i ruszy nawet mimo wszystko w przypadku nieznanej wersji firmware. Wszystkie inne wartości są ignorowane.

Oryginalny komentarz (bo tekst 'will try and run anyway' jest wieloznaczny): If you set the magic_number to 0x79 then the driver will try and run anyway in the event of an unknown firmware version. All other values are ignored.

Interfejs Sony CDU-31A i CDU-33A¶

Ten interfejs CD-ROM można znaleźć na niektórych kartach Pro Audio Spectrum i innych kartach z interfejsami Sony. Składnia jest następująca:

cdu31a=iobase,[irq[,is_pas_card]]

Podanie wartości IRQ zero mówi sterownikowi, że przerwania sprzętowe nie są wspierane (jak na niektórych kartach PAS). Jeśli twoja karta wspiera przerwania, powinieneś użyć ich, bo zmniejszają użycie CPU przez sterownik.

Parametr is_pas_card powinien być wprowadzony jako `PAS', jeśli używana jest karta Pro Audio Spectrum, lub nie powinien być podawany w ogóle.

Interfejs Sony CDU-535¶

Składnia dla tego interfejsu CD-ROM to:

sonycd535=iobase[,irq]

Zero może być użyte dla bazy I/O jako `wypełniacz miejsca', jeśli chcesz podać wartość IRQ.

Interfejs GoldStar¶

Składnia dla tego interfejsu CD-ROM to:

gscd=iobase

Interfejs Standardowy Mitsumi¶

Składnia dla tego interfejsu CD-ROM to:

mcd=iobase,[irq[,wait_value]]

Wartość wait_value jest używana jako wewnętrzna wartość timeouta dla ludzi, którzy mają problemy ze swoimi napędami i może lecz nie musi być zaimplementowana, zależnie od #define podczas kompilacji. Mitsumi FX400 jest odtwarzaczem CD-ROM IDE/ATAPI i nie używa sterownika mcd.

Interfejs Mitsumi XA/MultiSession (`mcdx=')¶

Obecnie ten `eksperymentalny' sterownik ma funkcję konfigurującą, lecz nie ma jeszcze (1.3.15) zaimplementowanych żadnych parametrów. Jest to dla takiego samego sprzętu jak powyżej, lecz sterownik ma rozszerzone właściwości.

Interfejs nośników optycznych¶

Składnia dla tego rodzaju karty to:

optcd=iobase

Interfejs Phillips CM206¶

Składnia dla tego rodzaju karty to:

cm206=[iobase][,irq]

Sterownik zakłada, że numery pomiędzy 3 a 11 są wartościami IRQ, a numery między 0x300 i 0x370 są portami I/O, więc możesz podać jeden, lub dwa numery w dowolnym porządku. Przyjmuje też `cm206=auto', włączające autosondowanie.

Interfejs Sanyo¶

Składnia dla tego rodzaju karty to:

sjcd=iobase[,irq[,dma_channel]]

Interfejs SoundBlaster Pro¶

Składnia dla tego rodzaju karty to:

sbpcd=iobase,type

gdzie typ jest jednym z następujących (uwaga małe/duże litery) określeń: `SoundBlaster', `LaserMate', lub `SPEA'. Baza I/O jest bazą interfejsu CD-ROM, a nie tą z części dźwiękowej karty.

floppy=mask,allowed_drive_mask¶

Ustawia maskę bitową dozwolonych napędów na maskę. Domyślnie, dozwolone są jedynie jednostki 0 i 1 dla każdego kontrolera stacji dysków. Jest tak ponieważ niektóre niestandardowe urządzenia (płyty główne ASUS PCI) mieszają z klawiaturą, jeśli odwołuje się do jednostek 2 lub 3. Ta opcja jest niejako przedawniona dzięki opcji cmos.

floppy=all_drives¶

Ustawia maskę bitową dozwolonych napędów na wszystkie napędy. Użyj tego, jeśli masz więcej niż dwa napędy podłączone do kontrolera stacji dysków.

floppy=asus_pci¶

Ustaw maskę bitową aby dozwolić tylko jednostki 0 i 1. (Domyślne)

floppy=daring¶

Mówi, że sterownik stacji dysków, że masz dobrze zachowujący się kontroler stacji dysków. Umożliwia to efektywniejsze i łagodniejsze operacje, lecz może nie przejść na niektórych kontrolerach.

floppy=0,daring¶

Mówi sterownikowi, że kontroler stacji dysków powinien być używany ostrożnie.

floppy=one_fdc¶

Mówi sterownikowi, że masz tylko jeden kontroler stacji dysków (domyślne)

floppy=two_fdc lub floppy=address,two_fdc¶

Mówi sterownikowi, że masz dwa kontrolery stacji stacji dysków. Drugi kontroler powinien być pod podanym adresem . Jeśli adres nie jest podany, zakłada się 0x370.

floppy=thinkpad¶

Mówi sterownikowi, że masz Thinkpada. Thinkpady używają odwróconej konwencji linii zmiany dysku.

floppy=0,thinkpad¶

Mówi sterownikowi, że nie masz Thinkpada.

floppy=drive,type,cmos¶

Ustawia typ cmos napędu na typ. Dodatkowo ten napęd jest dozwolony przez maskę bitową. Jest to przydatne jeśli masz więcej niż dwie stacje dysków (tylko dwie mogą być opisane przez fizyczny cmos), lub jeśli twój BIOS używa niestandardowych typów CMOS. Ustawienie CMOS na 0 dla pierwszych dwóch napędów (domyślne) powoduje, że sterownik stacji dysków odczytuje dla nich fizyczne dane cmos.

floppy=unexpected_interrupts¶

Wypisz wiadomość ostrzegawczą jeśli otrzymasz nieoczekiwane przerwanie (domyślne zachowanie)

floppy=no_unexpected_interrupts lub floppy=L40SX¶

Nie drukuj wiadomości kiedy pojawi się nieoczekiwane przerwanie. Jest to potrzebne laptopom IBM L40SX przy niektórych trybach video. (Wydaje się być tam interakcja między video a stacją dysków. Nieoczekiwane przerwania zawalają tylko wydajność i mogą być spokojnie ignorowane.)