table of contents
INSMOD(1) | Linux Module Support | INSMOD(1) |
NAZWA¶
insmod - instaluje ładowalny moduł jądra
SKŁADNIA¶
insmod [ -fkmpsxXv ] [ -o nazwa_modułu ] plik_modułu [ symbol=wartość ... ]
OPIS¶
Insmod instaluje ładowalny moduł w pracującym jądrze.
Insmod próbuje dołączyć moduł do uruchomionego jądra systemu przez rozwiązanie wszystkich symboli z tabeli symboli jądra.
Jeśli nazwa pliku modułu, podana jest bez rozszerzenia, insmod będzie szukał modułu w kilku standardowych katalogach. Zmienna środowiskowa MODPATH może zostać użyta aby zmienić zachowanie standardowe.
OPCJE¶
- -f
- Usiłuje załadować moduł nawet jeśli wersja uruchomionego jądra i jądra dla którego moduł został skompilowany nie zgadza się.
- -k
- Ustawia atrybut auto-usuwania na danym module. kerneld(8) usunie każdy moduł z tą flagą, jeśli nie będzie on używany przez pewien okres czasu — zazwyczaj jedną minutę.
- -m
- Wyświetla mapę ładowanych symboli, która może pomóc w odszukaniu usterki w przypadku wystąpienia błędu jądra (kernel panic).
- -o
- Podanie dokładnej nazwy modułu, zamiast zmuszenia programu dochodzenia tej nazwy z nazwy pliku z modułem.
- -p
- Sprawdź czy moduł może być załadowany bez kłopotów. Sprawdzenie to dokonuje znalezienia modułu w ścieżce wyszukiwań modułów, sprawdzanie numerów wersji i analizę symboli.
- -s
- Przekaż całe wyjście do syslog(3) zamiast na terminal.
- -v
- Opcja włączająca wyświetlanie dużej ilości informacji.
- -X, -x
- Eksportuj lub nie, kolejno wszystkie symbole zewnętrzne modułów. Standardowo symbole są eksportowane. Ta opcja daje jakikolwiek wynik jeśli moduł sam wyraźnie nie eksportuje jego własnej tabeli symbolów i dlatego jest unikana.
PARAMETRY MODUŁÓW¶
Niektóre z modułów akceptują podawanie im parametrów w czasie ładowania w celu dostosowania ich do określonych warunków. Te parametry to najczęściej adresy portów I/O i numery przerwań, które zmieniają się w zależności od sprzętu na jakim uruchamiany jest moduł, a które nie mogą być określone automagiczne.
W modułach zbudowanych dla jąder seri 2.0, jakikolwiek symbol będący wskaźnikiem do typu całkowitego lub znakowego może być potraktowany jako parametr i zmodyfikowany. Poczynając od jąder 2.1, symbole są wyraźnie zaznaczane jako parametry aby tylko określone parametry mogły być modyfikowane. Co więcej, podawana jest informacja o typie parametru aby przy ładowaniu można było ją wyegzekwować.
W przypadku wartości całkowitych, wszystkie wartości mogą zostać podane dziesiętnie, ósemkowo lub szenastkowo np.: 17, 021 lub 0x11. Tablice wartości podajemy elementami oddzielonymi przecinkami; nie wszystkie elementy muszą być podane i w tym przypadku po prostu pomijamy je.
W modułach serii 2.0, wartości które nie zaczynają się od cyfry traktowane są jako łańcuchy. Poczynając od jąder 2.1, informacja o typie parametru wskazuje jak ma być interpretowany typ podanego parametru. Jeśli wartość zaczyna się od cudzysłowia, łańcuch jest interpretowany jak w C, sekwencje escapujące. Zauważ, że podając parametry z promptu powłoki, znaki cudzysłowia mogą być potrzebne aby uniknąć interpretacji przez powłokę.
ZOBACZ TAKŻE¶
rmmod(1), modprobe(1), depmod(1), lsmod(1), ksyms(1), modules(2), genksyms(8), kerneld(8).
HISTORIA¶
Wsparcie dla modułów zapoczątkowane przez
Anonima
Pierwsza wersja Linuksowa przygotowana przez Bas Laarhoven
<bas@vimec.nl>
Wersja 0.99.14 przygotowana przez Jon Tombs <jon@gtex02.us.es>
Rozbudowana przez Bjorn Ekwall <bj0rn@blox.se>
Originial ELF help from Eric Youngdale <eric@aib.com>
Aktualizowna do 2.1.17 przez Richard Henderson <rth@tamu.edu>
26 Dec 1996 | Linux |