Emulacja innych edytorów¶

Emulacja innych edytorów możliwa jest dzięki zdolności JEDa do tworzenia nowych funkcji przy użyciu języka programowania S-Lang oraz umożliwieniu użytkownikowi zmiany przypisań klawiszy. Obecnie JED zapewnia rozsądną emulację edytorów Emacs, EDT i Wordstar.

Emulacja Emacsa¶

Emulacja Emacsa zapewniana jest dzięki kodowi S-Lang zawartemu w emacs.sl. Emulowana jest podstawowa funkcjonalność Emacsa; większość użytkowników Emacsa nie powinna mieć kłopotów z JEDem. By włączyć emulację Emacsa w JED upewnij się, że twój plik inicjujący jed.rc (.jedrc) zawiera wiersz

JED rozpowszechniany jest z plikiem domyślnym jed.rc zawierającym już ten wiersz.

Emulacja EDT¶

Do emulacji EDT musi być wczytany edt.sl. Osiągane jest do przez umieszczenie wiersza:

w pliku inicjującym jed.rc (.jedrc).

Emulacja Wordstara¶

wordstar.sl zawiera kod S-Lang odpowiedzialny za emulację Wordstara. Dodanie wiersza:

do twego pliku inicjalizacji jed.rc (.jedrc) włączy emulację Wordstara w JED.

Wiersz stanu i Okna¶

JED potrafi obsługiwać wiele okien. Każde okno może zawierać ten sam bufor lub różne bufory. Bezpośrednio pod każdym oknem wyświetlany jest wiersz stanu. Wiersz stanu zawiera takie informacje jak numer wersji JEDa, nazwa bufora, tryb, itd. Uważaj, proszę, na poniższe wskaźniki:

**

Mini-bufor¶

Mini-bufor składa się z pojedynczego wiersza usytuowanego na dole ekranu. Większość dialogu pomiędzy użytkownikiem a edytorem JED odbywa się w tym właśnie buforze. Na przykład, gdy poszukujesz łańcucha, JED wyświetli zapytanie o łańcuch w mini-buforze.

Mini-bufor zapewnia także bezpośrednie połączenie z interpreterem S-Lang. W celu uzyskania dostępu do interpretera naciśnij Ctrl-X Esc a w mini-buforze pojawi się zachęta S-Lang>. Wprowadź dowolne poprawne wyrażenie S-Lang, które chcesz by rozwinął interpreter.

Przez użycie klawiszy strzałek w górę i w dół możliwe jest ponowne przywołanie danych uprzednio wprowadzonych do mini-bufora. Umożliwia to użycie i zmianę poprzednich wyrażeń w wygodny i efektywny sposób.

Podstawowa edycja¶

Edycja przy użycie JEDa jest bardzo łatwa - większość klawiszy powoduje wstawienie przypisanych im znaków. Przemieszczanie się wewnątrz zawartości bufora zwykle odbywa się przy użyciu klawiszy strzałek lub klawiszy strony w górę i strony w dół. Jeżeli wczytany jest edt.sl, to działają również klawisze (keypads) terminala VTxxx. Wówczas zmieniane są tylko podświetlenia (operacje wytnij/wklej [cut/paste] nie są uważane za `podświetlenia'). Na klawiaturach pozbawionych klawisza Esc Ctrl-[ najprawdopodobniej wygeneruje znak Escape.

Argument przedrostkowy polecenia może być utworzony przez naciśnięcie klawisza Esc a następnie wprowadzenie liczby, po której naciskany jest pożądany klawisz. Zwykle argument przedrostkowy używany jest po prostu dla powtórzeń. Na przykład, by przesunąć się w prawo o 40 znaków, powinno się nacisnąć Esc 4 0 a bezpośrednio po tym klawisz strzałki w prawo. Ilustruje to użycie argumentu powtarzania dla powtórzenia akcji. Argument przedrostkowy może jednakże zostać zastosowany również na inne sposoby. Na przykład, w celu rozpoczęcia definiowania obszaru, powinno się nacisnąć klawisz Ctrl-@. Ustawia on znacznik i rozpoczyna podświetlanie. Naciśnięcie Ctrl-@ z argumentem przedrostkowym spowoduje zaniechanie czynności definiowania obszaru i zdjęcie znacznika.

Poniższa lista przydatnych przypisań klawiszy zakłada, że wczytano emacs.sl.

Ctrl-L