2. EL 7
  3. man-pages-pl
  4. stdarg(3)

Scroll to navigation

STDARG(3) Podręcznik programisty Linuksa STDARG(3)

NAZWA

stdarg - listy zmiennych argumentów

SKŁADNIA

#include <stdarg.h>

void va_start(va_list ap, last);
type va_arg(va_list ap, type);
void va_end(va_list ap);
void va_copy(va_list dest, va_list src);

OPIS

Uwaga! To tłumaczenie może być nieaktualne!

Funkcję można wołać z różną liczbą argumentów, różnych typów. Plik nagłówkowy stdarg.h deklaruje typ va_list i definiuje trzy makra, iterujące poprzez listę argumentów, których liczba i typy nie są znane wywołanej funkcji.

Wywołana funkcja musi zadeklarować obiekt typu va_list, który jest używany przez makra va_start, va_arg i va_end.

va_start

Makro va_start inicjuje ap do dalszego użytku przez va_arg i va_end, i musi być wywołane jako pierwsze.

Parametr last jest nazwą ostatniego parametru przed zmienną listą argumentów, czyli ostatnim parametrem, którego typ był funkcji znany.

Ponieważ adres tego parametru jest używany w makrze va_start, nie powinien on być deklarowany jako zmienna rejestrowa, funkcja czy typ tablicowy.

va_arg

Makro va_arg rozwija się do wyrażenia, które ma typ i wartość następnego argumentu w wywołaniu. Parametr ap to va_list ap zainicjowany przez va_start. Każde wywołanie va_arg zmienia ap tak, że następne wywołanie zwraca następny argument. Parametr type Jest nazwą typu, podaną tak że typ wskaźnika do obiektu, który ma podany typ można uzyskać przez dodanie * do type.

Pierwsze użycie makra va_arg po va_start zwraca argument za last(ostatnim). Kolejne wywołania zwracają wartości pozostałych argumentów.

Jeśli nie ma następnego argumentu lub jeśli type nie jest zgodny z rzeczywistym typem następnego argumentu, pojawią się losowe błędy.

Jeśli ap zostanie przekazane do funkcji używającej va_arg(ap,type), to wartość ap po zakończeniu tej funkcji będzie nieokreślona.

va_end

Każdemu wywołaniu va_start musi odpowiadać wywołanie va_end w obrębie tej samej funkcji. Po wywołaniu va_end(ap) wartość ap będzie nieokreślona. Lista może być przetwarzana wielokrotnie, przy czym każde przetworzenie musi być zawarte pomiędzy va_start a va_end. va_end może być zarówno makrem, jak i funkcją.

va_copy

Oczywista implementacja zawierałaby wskaźnik va_list do ramki stosu funkcji o zmiennej liczbie argumentów. Przy takiej konfiguracji (jak dotąd, najpowszechniejszej) nie ma żadnych przeciwskazań wobec podstawienia



        va_list aq = ap;
Niestety, są również systemy, które robią to poprzez tablicę wskaźników (o długości 1) i wtedy niezbędne jest 


        va_list aq;


        *aq = *ap;
Wreszcie, w systemach, które przekazują parametry w rejestrach, może okazać się koniecznym przydzielenie pamięci przez va_start, przechowanie tam parametrów, jak też wskazań, który parametr jest następny, tak aby va_arg mogło przejść całą listę. Wówczas va_end może wreszcie zwolnić przydzieloną w tym celu pamięć. Aby dostosować się do tej sytuacji, C99 dodaje makro va_copy, tak aby powyższe przypisanie mogło byc zastąpione przez 


        va_list aq;


        va_copy(aq, ap);


        ...


        va_end(aq);
Każdemu wywołaniu va_copy musi odpowiadać wywołanie va_end w obrębie tej samej funkcji. Niektóre systemy nie udostępniające va_copy posiadają zamiast tego __va_copy, gdyż ta nazwa była używana w szkicowej propozycji standardu.

PRZYKŁADY

Funkcja foo pobiera łańcuch znaków formatujących i wypisuje argumenty z nimi związane w oparciu o typ argumentu.

#include <stdio.h>
#include <stdarg.h>
void foo(char *fmt, ...) {
	va_list ap;
	int d;
	char c, *p, *s;
	va_start(ap, fmt);
	while (*fmt)
		switch(*fmt++) {
		case 's':			/* napis */
			s = va_arg(ap, char *);
			printf("string %s\n", s);
			break;
		case 'd':			/* int */
			d = va_arg(ap, int);
			printf("int %d\n", d);
			break;
		case 'c':			/* char */


                        /* występuje tu potrzeba rzutowania, gdyż va_arg


                           pobiera w pełni awansowane typy */
			c = (char) va_arg(ap, int);
			printf("char %c\n", c);
			break;
		}
	va_end(ap);
}

ZGODNE Z

Makra va_start, va_arg, i va_end są zgodne z ANSI X3.159-1989 (``C89''). C99 definiuje makro va_copy.

KOMPATYBILNOŚĆ

Makra te nie są zgodne z historycznymi makrami, które zastąpiły. Zgodna wstecznie wersja znajduje się w pliku nagłówkowym varargs.h.

PORÓWNANIE

Historyczna konfiguracja to:

#include <varargs.h>
void foo(va_alist) va_dcl {


        va_list ap;


        va_start(ap);


        while(...) {


                ...


                x = va_arg(ap, type);


                ...


        }


        va_end(ap);
}
W niektórych systemach, va_end zawiera zamykający '}' odpowiadający '{' w va_start, tak żeby obydwa makra musiały wystąpić w tej samej funkcji w dozwolony sposób.

USTERKI

W przeciwieństwie do makr varargs, makra stdarg nie zezwalają programistom na tworzenie funkcji bez ustalonych argumentów. Problem ten powoduje utrudnienia podczas konwersji kodu varargs na kod stdarg, a także utrudnia tworzenie funkcji, które mają za zadanie jedynie przekazać wszystkie swoje argumenty do funkcji pobierającej argument va_list, takiej jak vfprintf(3).

INFORMACJE O TŁUMACZENIU

Powyższe tłumaczenie pochodzi z nieistniejącego już Projektu Tłumaczenia Manuali i może nie być aktualne. W razie zauważenia różnic między powyższym opisem a rzeczywistym zachowaniem opisywanego programu lub funkcji, prosimy o zapoznanie się z oryginalną (angielską) wersją strony podręcznika za pomocą polecenia:

man --locale=C 3 stdarg

Prosimy o pomoc w aktualizacji stron man - więcej informacji można znaleźć pod adresem http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.

2001-10-14