2. EL 6 ELS
  3. man-pages-pl
  4. console_codes(4)

Scroll to navigation

CONSOLE_CODES(4) Podręcznik programisty Linuksa CONSOLE_CODES(4)

NAZWA

console_codes - kody konsolowe Linuksa oraz sekwencje specjalne

OPIS

Konsola Linuksa implementuje duży podzbiór kontrolek terminali VT102 oraz ECMA-48/ISO 6429/ANSI X3.64, plus określone sekwencje trybu prywatnego, dotyczące zmiany palety kolorów, mapowania zestawu znaków itp. W poniższych, tabelarycznych opisach, druga kolumna podaje dla danej funkcji mnemoniki ECMA-48 lub DEC (te drugie są poprzedzone ciągiem DEC). Sekwencje bez mnemoników nie są ani ECMA-48 ani VT102.

Po przetworzeniu normalnego wyjścia, gdy strumień znaków dojdzie do sterownika konsoli, która ma go fizycznie wyświetlić, to pierwszą rzeczą, która jest robiona, jest przetłumaczenie tego strumienia z języka przetwarzania na język wyświetlania.

Jeśli konsola znajduje się w trybie UTF-8, to nadchodzące bajty są najpierw składane w 16-bitowe kody Unicode. W przeciwnym wypadku, każdy bajt jest przetwarzany zgodnie z bieżącym mapowaniem (które go tłumaczy na wartość Unicode). Dalsza dyskusja znajduje się poniżej, w sekcji ZESTAWY ZNAKÓW.

W normalnym wypadku, wartość Unicode jest konwertowana na indeks fontu, który jest przechowywany w pamięci obrazu. Efektem użycia tego indeksu jest pojawienie się odpowiadającego glifu (wizerunku znaku, znalezionego w nieulotnej pamięci obrazu) na ekranie. Należy zauważyć, że użycie Unicode (i konstrukcja sprzętu PC) pozwala na jednoczesne używanie 512 różnych glifów.

Jeśli bieżąca wartość Unicode jest znakiem sterującym lub jeśli przetwarzana jest sekwencja specjalna, to wartość ta jest traktowana w sposób specjalny. Zamiast zmieniania jej na indeks fontu i interpretacji jako glif, może ona wyzwolić ruchy kursora lub inne funkcje sterujące. Dalszą dyskusja znajduje się poniżej, w sekcji KONTROLKI KONSOLI LINUX.

Ogólnie nie jest dobrym zwyczajem wkodowywanie do programów kodów terminala na sztywno. Linux obsługuje bazę danych terminfo(5), która opisuje właściwości terminali. Zamiast ręcznego wyprowadzania sekwencji kontrolnych konsoli, prawie zawsze wygodniej jest korzystać z biblioteki obsługi terminala ncurses(3), oraz programów narzędziowych, takich jak tput(1), czy reset(1).

KONTROLKI KONSOLI LINUX

Sekcja ta opisuje wszystkie znaki sterujące i sekwencje specjalne, które wywołują funkcje specjalne (tj. wszystko inne niż wypisywanie glifu w pozycji kursora) konsoli Linuksa.

Znaki sterujące

Znak jest znakiem sterujące, jeśli (przed transformacją wynikającą z tablicy mapowania) posiada jeden z 14 kodów 00 (NUL), 07 (BEL), 08 (BS), 09 (HT), 0a (LF), 0b (VT), 0c (FF), 0d (CR), 0e (SO), 0f (SI), 18 (CAN), 1a (SUB), 1b (ESC), 7f (DEL). Można sobie ustawić tryb `display control characters' (wyświetlania znaków sterujących), który umożliwia wyświetlanie 07, 09, 0b, 18, 1a, 7f jako glifów. Z drugiej strony, w trybie UTF-8 wszystkie kody 00-1f są uznawane za znaki sterujących, niezależnie od trybu `display control characters'.

Jeśli mamy znak sterujący, to jest on natychmiast wykonywany i kasowany (nawet w środku sekwencji specjalnej), a sekwencja specjalna leci dalej, z następnym znakiem. (Jednak ESC rozpoczyna nową sekwencję specjalną, przypuszczalnie anulując niedokończoną poprzednią, a CAN i SUB przerywają dowolną sekwencję specjalną). Rozpoznawanymi znakami sterującymi są BEL, BS, HT, LF, VT, FF, CR, SO, SI, CAN, SUB, ESC, DEL, CSI. Robią one to, czego można oczekiwać:

BEL (0x07, ^G) wydaje dźwięk;

BS (0x08, ^H) przesuwa kursor o jedną spację w lewo (lecz nie poza początek wiersza);

HT (0x09, ^I) przesuwa kursor do następnego tabulatora, lub na koniec wiersza, gdy wcześniej tabulatora nie ma;

LF (0x0A, ^J), VT (0x0B, ^K) i FF (0x0C, ^L) dają nowy wiersz;

CR (0x0D, ^M) daje powrót karetki - przewinięcie kursora na początek wiersza;

SO (0x0E, ^N) włącza zbiór znaków G1, a jeśli ustawione jest LF/NL (tryb nowego wiersza), również powrót karetki;

SI (0x0F, ^O) włącza zestaw znaków G0;

CAN (0x18, ^X) i SUB (0x1A, ^Z) przerywają sekwencje specjalne;

ESC (0x1B, ^[) rozpoczyna nową sekwencję specjalną;

DEL (0x7F) jest ignorowane;

CSI (0x9B) równoważne ESC [.

Sekwencje ESC- lecz nie CSI-

ESC c RIS Reset.
ESC D IND Przesuw o wiersz.
ESC E NEL Nowy wiersz.
ESC H HTS Ustawienie tabulatora w bieżącej kolumnie.
ESC M RI Cofnięcie o wiersz.
ESC Z DECID DEC prywatna identyfikacja. Jądro zwraca napis
ESC [ ? 6 c, twierdząc że jest to VT102.
ESC 7 DECSC Zachowanie bieżącego stanu (współrzędne kursora,
atrybuty, zestawy znaków G0 i G1).
ESC 8 DECRC Odtworzenie ostatnio zachowanego przez ESC 7 stanu.
ESC [ CSI Wprowadzacz sekwencji sterujących
ESC % Rozpocznęcie sekwencji wybierania zestawu znaków
ESC % @    Wybranie domyślnego (ISO 646 / ISO 8859-1)
ESC % G    Wybranie UTF-8
ESC % 8    Wybranie UTF-8 (przestarzałe)
ESC # 8 DECALN DEC test wyrównania ekranu - wypełnienie ekranu
znakami E.
ESC ( Rozpoczęcie sekwencji, definiującej zestaw znaków G0
ESC ( B    Wybranie domyślnego (mapowanie ISO 8859-1)
ESC ( 0    Wybranie mapowania grafiki vt100
ESC ( U    Wybranie mapowania zerowego - wprost do ROM ze
znakami
ESC ( K    Wybranie mapowania użytkownika - mapę załadowaną
   programem narzędziowym mapscrn(8).
ESC ) Rozpoczęcie sekwencji, definiującej zestaw znaków G1
(po której następuje B, 0, U, K, jak wyżej).
ESC > DECPNM Ustawienie dla bloku klawiszy trybu numerycznego.
ESC = DECPAM Ustawienie dla bloku klawiszy trybu aplikacyjnego.
ESC ] OSC (Powinno być: polecenie systemu operacyjnego)
ESC ] P nrrggbb: ustawienie palety z parametrem
podanym w 7 szesnastkowych cyfrach, następujących po
ostatnim P :-(.
n jest tu kolorem (0-15), a rrggbb określa
wartości czerwieni/zieleni/niebieskości (0-255).
ESC ] R: resetuje paletę

Sekwencje ECMA-48 CSI

Za CSI (lub ESC [) następuje sekwencja parametrów, co najwyżej NPAR (16), które są liczbami dziesiętnymi, oddzielonymi średnikami. Pusty lub nieobecny parametr przyjmowany jest za zero. Sekwencja parametrów może być poprzedzona pojedynczym znakiem zapytania.

Jednak po CSI [ (lub ESC [ [) odczytywany jest pojedynczy znak, a cała sekwencja jest ignorowana (pomysł ten ma na celu ignorowanie klawisza funkcyjnego dającego echo).

Akcja sekwencji CSI jest określona jej ostatnim znakiem.

@ ICH Wstawienie określonej liczby pustych znaków.
A CUU Przesunięcie kursora w górę o zadaną liczbę wierszy.
B CUD Przesunięcie kursora w dół o zadaną liczbę wierszy.
C CUF Przesunięcie kursora w prawo o zadaną liczbę kolumn.
D CUB Przesunięcie kursora w lewo o zadaną liczbę kolumn.
E CNL Przesunięcie kursora w dół o zadaną liczbę wierszy
i do kolumny 1.
F CPL Przesunięcie kursora w górę o zadaną liczbę wierszy
i do kolumny 1.
G CHA Przesunięcie kursora do wskazanej kolumny bieżącego
wiersza.
H CUP Przesunięcie kursora do wskazanego wiersza i kolumny
(początek w 1,1).
J ED Wymazanie ekranu (domyślnie: od pozycji kursora, do końca
ekranu).
ESC [ 1 J: czyści od początku do kursora.
ESC [ 2 J: czyści cały ekran.
K EL Wymazanie wiersza (domyślnie od kursora do końca wiersza).
ESC [ 1 K: czyści od początku wiersza do kursora.
ESC [ 2 K: czyści cały wiersz.
L IL Wstawienie zadanej liczby pustych wierszy.
M DL Skasowanie zadanej liczby wskazanych wierszy.
P DCH Skasowanie zadanej liczby wskazanych znaków w bieżącym
wierszu.
X ECH Wymazanie zadanej liczby wskazanych znaków w bieżącym
wierszu.
a HPR Przesunięcie kursora w prawo o zadaną liczbę kolumn.
c DA Odpowiedź: ESC [ ? 6 c: `Jestem VT102'
d VPA Przesunięcie kursora do wskazanego wiersza i bieżącej
kolumny.
e VPR Przesunięcie kursora w dół zadaną liczbę o wierszy.
f HVP Przesunięcie kursora do wskazanego wiersza i kolumny.
g TBC Bez parametrów: skasowanie tabulatora w bieżącej pozycji.
ESC [ 3 g: skasowanie wszystkich tabulatorów.
h SM Ustawienie trybu (patrz niżej).
l RM Inicjalizacja trybu (patrz niżej).
m SGR Ustawienie atrybutów (patrz niżej).
n DSR Raport o stanie (patrz niżej).
q DECLL Ustawienie LED-ów klawiatury.
ESC [ 0 q: wyłączenie wszystkich LED-ów.
ESC [ 1 q: włączenie ScrollLock
ESC [ 2 q: włączenie NumLock
ESC [ 3 q: włączenie CapsLock
r DECSTBM Ustawinie obszaru przewijania; parametry to górny i dolny
wiersz.
s ? Zapamiętanie pozycji kursora.
u ? Odtworzenie pozycji kursora.
` HPA Przesunięcie kursora do wskazanej kolumny bieżącego
wiersza.

Interpretacja grafiki zbioru ECMA-48

Sekwencja ESC [ <parametry> m ustawia atrybuty wyświetlania. Można ustawić wiele atrybutów w pojedynczej sekwencji specjalnej.

param wynik
0 inicjalizacja wszystkich atrybutów do wartości domyślnych
1 włączenie pogrubienia
2 włączenie półrozjaśnienia (symulowane kolorem na ekranach
kolorowych)
4 włączenie podkreślenia (symulowane kolorem na ekranach
kolorowych)
(kolory używane do symulacji są ustawiane za pomocą ESC ] ...)
5 włączenie migania
7 włączenie inwersji
10 wyłączenie wybranego mapowania, znacznika kontroli wyświetlania
i znacznika przełączania meta.
11 wybranie mapowania zerowego, ustawienie znacznika kontroli
wyświetlania, wyłączenie znacznika przełączania meta.
12 wybranie mapowania zerowego, ustawienie znacznika kontroli
wyświetlania, włączenie znacznika przełączania meta.
(znacznik przełączania meta powoduje, że wysoki bit
bajtu jest zmieniany przed translacją tablicy mapowań.)
21 ustawienie normalnej jasności (nie jest to zgodne z ECMA-48)
22 ustawienie normalnej jasności
24 wyłączenie podkreślenia
25 wyłączenie migania
27 wyłaczenie inwersji
30 ustawienie kolor czarnego
31 ustawienie koloru czerwonego
32 ustawienie koloru zielonego
33 ustawienie koloru brązowego
34 ustawienie koloru niebieskiego
35 ustawienie koloru fioletowego
36 ustawienie koloru niebieskozielonego
37 ustawienie koloru białego
38 włączenie podkreślenia, ustawienie koloru domyślnego
39 wyłączenie podkreślenia, ustawienie koloru domyślnego
40 ustawienie czarnego tła
41 ustawienie czerwonego tła
42 ustawienie zielonego tła
43 ustawienie brązowego tła
44 ustawienie niebieskiego tła
45 ustawienie fioletowego tła
46 ustawienie niebieskozielonego tła
47 ustawienie białego tła
49 ustawienie domyślnego koloru tła

Przełączniki trybu ECMA-48

DECCRM (domyślnie wyłączone): Wyświetlanie znaków sterujących.
DECIM (domyślnie wyłączone): Włączenie trybu wstawiania (insert).
LF/NL (domyślnie wyłączone): Automatyczne podążanie za echem LF, VT lub FF z CR.

Polecenia zgłaszania stanu ECMA-48

Raport stanu urządzenia (DSR): Odpowiedzią jest ESC [ 0 n (Terminal OK).
Raport pozycji kursora (CPR): Odpowiedzią jest ESC [ y ; x R, gdzie x,y to pozycja kursora.

Sekwencje trybu prywatnego DEC (DECSET/DECRST).

Nie są one opisane w ECMA-48. Opisano tu sekwencje włączania trybu; Sekwencje wyłączania trybu można uzyskać przez zamianę ostatniego `h' na `l'.

DECCKM (domyślnie wyłączone): Gdy włączone, klawisze kursora wysyłają przedrostek ESC O, a nie ESC [.
DECCOLM (domyślnie wyłączone = 80 kolumn): Przełącznik trybu 80/132 kolumny. W źródłach sterownika zaznaczono, że to nie wystarcza; niektóre narzędzia trybu użytkownika, takie jak resizecons(8) muszą zmienić rejestry sprzętowe karty graficznej konsoli.
DECSCNM (domyślnie wyłączone): Włączenie trybu inwersji.
DECOM (domyślnie wyłączone): Gdy włączone, adresowanie kursora następuje względem górnego lewego narożnika regionu przewijania.
DECAWM (domyślnie włączone): Włączenie autozawijania. W tym trybie znak graficzny, wyemitowany za 80 (lub 132) kolumną, zostanie zawinięty na początek następnego wiersza.
DECARM (domyślnie włączone): Włączenie samopowtarzania klawiatury.
Zgłaszanie myszy X10 (domyślnie wyłączone): Ustawienie trybu zgłaszania na 1 (lub wyłączenie na 0) - patrz niżej.
DECCM (domyślnie włączone): Uczynienie kursora widzialnym.
Zgłaszanie myszy X11 (domyślnie wyłączone): Ustawienie trybu zgłaszania na 2 (lub wyłączenie na 0) - patrz niżej.

Prywatne sekwencje CSI konsoli Linuksa

Następujące sekwencje nie należą ani do ECMA-48, ani do oryginalnego VT102. Zostały one wprowadzone przez sterownik konsoli Linuksa. Kolorami w parametrach SGR są: 0 = czarny, 1 = czerwony, 2 = zielony, 3 = brązowy, 4 = niebieski, 5 = fioletowy, 6 = niebieskozielony, 7 = biały.

ESC [ 1 ; n ] Ustawienie koloru n jako kolor podkreślenia.
ESC [ 2 ; n ] Ustawienie koloru n jako kolor dim.
ESC [ 8 ] Uczynienie bieżącej pary kolorów atrybutem domyślnym.
ESC [ 9 ; n ] Ustawienie okresu wygaszania ekranu na n
minut.
ESC [ 10 ; n ] Ustawienie częstotliwości dzwonka w Hz.
ESC [ 11 ; n ] Ustawienie czasu trwania dzwonka w ms.
ESC [ 12 ; n ] Przeniesienie podanej konsoli na wierzch.
ESC [ 13 ] Wyłączenie wygaszenia ekranu.
ESC [ 14 ; n ] Ustawienie czasu wyłączenia zasilania VESA
w minutach.

ZESTAWY ZNAKÓW

Jądro zna 4 translacje bajtów na symbole znaków ekranu konsoli. Tymi czterema tablicami są: a) Latin1 -> PC, b) grafika VT100 -> PC, c) PC -> PC, d) zdefiniowane przez użytkownika.

Istnieją dwa zbiory znaków, zwane G0 i G1, a jeden z nich jest bieżącym zestawem znaków. (Początkowo G0.) Wpisanie ^N powoduje, że bieżącym zestawem staje się G1, a ^O, że G0.

Zmienne G0 i G1 wskazują na tablicę translacji i mogą być zmieniane przez użytkownika. Początkowo wskazują odpowiednio na tablice a) i b). Sekwencje ESC ( B i ESC ( 0 oraz ESC ( U i ESC ( K powodują, że G0 wskazuje odpowiednio na tablice a), b), c), d). Sekwencje ESC ) B i ESC ) 0 oraz ESC ) U i ESC ) K powodują, że G1 wskazuje odpowiednio na tablice a), b), c), d).

Sekwencja ESC c powoduje reset terminala, który jest tym, czego potrzeba, jeśli ekran ulegnie zaśmieceniu. Często zalecane "echo ^V^O" powoduje tylko, że G0 staje się bieżącym, lecz nie ma gwarancji że wskazuje on na tablicę a). W niektórych dystrybucjach znajduje się program reset(1), który po prostu wysyła "echo ^[c". Jeśli wpis dla konsoli w bazie terminfo jest prawidłowy (i posiada wpis rs1=\Ec), to zadziała również "tput reset".

Zdefiniowana przez użytkownika tablica mapowań może być ustawiana za pomocą mapscrn(8). Wynikiem mapowania jest to, że jeśli wyświetlany jest symbol c, to do pamięci grafiki wysyłany jest symbol s = mapa[c]. Mapa bitowa, odpowiadająca s, która znajduje się w nieulotnej pamięci grafiki, może być zmieniona za pomocą setfont(8).

ŚLEDZENIE MYSZY

Funkcja śledzenia myszy jest przeznaczana do zgłaszania stanu myszy, zgodnego z xterm. Ponieważ sterownik konsoli nie ma możliwości dowiedzenia się o urządzeniu ani o rodzaju myszy, zgłoszenia te zwracane są w strumieniu wejściowym konsoli tylko wtedy, gdy sterownik terminala wirtualnego otrzymuje ioctl odświeżający stan myszy. Ioctl-e te muszą być generowane przez świadomą istnienia myszy aplikację trybu użytkownika, taką jak demon gpm(8).

Parametry dla wszystkich sekwencji specjalnych śledzenia myszy, generowanych przez xterm, kodują parametry numeryczne w pojedynczych znakach, jako wartość+40. Na przykład, `!' to 1. Współrzędne ekranu zaczynają się od 1.

Tryb zgodności z X10 wysyła sekwencje specjalne przy naciskaniu przycisków, kodując położenie oraz który przycisk myszy został naciśnięty. Jest to włączane przez wysłanie ESC [ ? 9 h i wyłączane przez ESC [ ? 9 l. Przy naciskaniu przycisków, xterm wysyła ESC [ M bxy (6 znaków). b jest tu równe klawisz-1, a x i y są współrzędnymi x i y kursora myszy w momencie przyciśnięcia. Ten sam kod produkuje jądro.

Normalny tryb śledzenia (nie zaimplementowany w Linuksie 2.0.24) wysyła sekwencję specjalną zarówno po przyciśnięciu, jak i po zwolnieniu przycisku. Wysyłana jest również informacja modyfikatora. Jest to włączane przez wysłanie ESC [ ? 1000 h, a wyłączane przez ESC [ 1000 l. xterm po naciśnięciu lub zwolnieniu przycisku wysyła ESC [ M bxy. Dwa niższe bity b kodują informację o przycisku: 0=naciśnięto pierwszy, 1=naciśnięto drugi, 2=naciśnięto trzeci, 3=zwolnienie. W górnych bitach zakodowane są modyfikatory wciśnięte podczas naciskania przycisku. Są one dodawane: 4=Shift, 8=Meta, 16=Control. Znowu, x i y to współrzędne kursora myszy podczas zdarzenia. Górny lewy narożnik to (1,1).

PORÓWNANIA Z INNYMI TERMINALAMI

Wiele różnych typów terminali, podobnie jak konsola Linuksa, jest opisywanych jako `zgodne z VT100'. Poniżej omówiono różnice między konsolą Linuksa i dwoma najważniejszymi spośród innych terminali: DEC VT102 i xterm(1).

Obsługa znaków sterujących

Vt102 rozpoznawał też następujące znaki sterujące:

NUL (0x00) było ignorowane;

ENQ (0x05) wywoływało komunikat odpowiadający;

DC1 (0x11, ^Q, XON) wznawiało transmisję;

DC3 (0x13, ^S, XOFF) powodowało, że vt100 ignorował (i przestawał transmitować) wszystkie kody poza XOFF i XON.

Przetwarzanie DC1/DC3 tego rodzaju, jakie było w VT100 może być włączone przez sterownik tty.

Program xterm (w trybie vt100) rozpoznaje znaki sterujące BEL, BS, HT, LF, VT, FF, CR, SO, SI, ESC.

Sekwencje specjalne

Sekwencje VT100 nie implementowane przez konsolę Linuksa:

ESC N SS2 Pojedyncze przesunięcie 2. (Wybranie zestawu znaków G2
tylko dla następnego znaku.)
ESC O SS3 Pojedyncze przesunięcie 3. (Wybranie zestawu znaków G3
tylko dla następnego znaku.)
ESC P DCS Łańcuch kontrolny urządzenia (zakończony ESC \)
ESC X SOS Początek łańcucha.
ESC ^ PM Komunikat prywatności (zakończony ESC \)
ESC \ ST Zakończenie łańcucha
ESC * ... Wyznaczenie zestawu znaków G2
ESC + ... Wyznaczenie zestawu znaków G3

Program xterm (w trybie vt100) rozpoznaje ESC c, ESC # 8, ESC >, ESC =, ESC D, ESC E, ESC H, ESC M, ESC N, ESC O, ESC P ... ESC ESC Z (daje odpowiedź ESC [ ? 1 ; 2 c, `Jestem vt100 z rozszerzoną opcją grafiki') i ESC ^ ... ESC  o takich samych znaczeniach, jak opisano powyżej. Przyjmuje ESC (, ESC ), ESC *, ESC + , po których następuje 0, A, B, odpowiednio dla specjalnego zestawu znaków DEC i zbioru rysowania linii, UK oraz USASCII. Przyjmuje ESC ] dla ustawiania pewnych zasobów:

ESC ] 0 ; txt BEL Ustawienie nazwy ikony i tytułu okna na txt.
ESC ] 1 ; txt BEL Ustawienie nazwy ikony na txt.
ESC ] 2 ; txt BEL Ustawienie tytułu okna na txt.
ESC ] 4 6 ; nazwa BEL Zmiana pliku logu na nazwa (normalnie wyłączone
przez opcję kompilacji)
ESC ] 5 0 ; fn BEL Ustawienie fontu na fn.

Rozpoznaje następujące, z nieznacznie zmienionym znaczeniem:

ESC 7 DECSC Zachowanie kursora
ESC 8 DECRC Odtworzenie kursora

Podobnie, rozpoznaje również

ESC F Kursor do dolnego lewego narożnika ekranu (o ile włączone
zasobem hpLowerleftBugCompat).
ESC l Blokowanie pamięci (dla terminali HP).
Blokuje pamięć ponad kursorem.
ESC m Odblokowanie pamięci (dla terminali HP).
ESC n LS2 Wywołanie zestawu znaków G2.
ESC o LS3 Wywołanie zestawu znaków G3.
ESC | LS3R Wywołanie zestawu znaków G3 jako GR.
W xtermie jest to bez widocznego efektu.
ESC } LS2R Wywołanie zestawu znaków G2 jako GR.
W xtermie jest to bez widocznego efektu.
ESC ~ LS1R Wywołanie zestawu znaków G1 jako GR.
W xtermie jest to bez widocznego efektu.
Nie rozpoznaje ESC % ...

Sekwencje CSI

Program xterm (od wersji XFree86 3.1.2G) nie rozpoznaje SGR-ów migania i trybu niewidocznego. Podstawowe wersje X11R6 nie rozpoznają SGR-ów ustawiania kolorów. Wszystkie inne sekwencje CSI ECMA-48, rozpoznawane przez Linuksa, są również rozpoznawane przez xterm i vice-versa.

Program xterm rozpoznaje wszystkie opisane powyżej sekwencje Trybu Prywatnego DEC, lecz nie rozpoznaje żadnej z prywatnych sekwencji Linuksa. Omówienie sekwencji prywatnych xterm'a znajduje się w dokumencie Xterm Control Sequences, napisanym przez Edwarda Moya i Stephena Gildea'a, dostępnym w dystrybucji X.

BŁĘDY

W 2.0.24 CSI jest zepsute, a NUL nie jest ignorowany w sekwencjach specjalnych.

ZOBACZ TAKŻE

console(4), console_ioctl(4), charsets(4)

1996-10-31 Linux