OPCJE¶

-a, --all

Ujmuje w zestawieniu systemy plików, mające zero bloków (które domyślnie są pomijane). Takie systemy plików są typowo pseudo systemami przeznaczonymi do specjalnych zadań, takich jak wpisy automountera. Również systemy plików typu ignore lub auto, obsługiwane przez niektóre systemy operacyjne, są włączane do raportu wyłącznie dzięki tej opcji.

--block-size=rozmiar

Używa bloków o wielkości rozmiar bajtów.

-h, --human-readable

Pokazuje objętości w postaci czytelniejszej dla człowieka, dodając literowe przyrostki określające potęgi 1024, np. `M' dla megabajtów. `M' oznacza 1.048.576 bajtów. Jeżeli wolisz potęgi 1000 - użyj opcji -H (--si).

-H, --si

Podobnie jak --human-readable, ale posługuje się potęgami 1000 a nie 1024. (SI - Międzynarodowy System Miar definiuje przyrostki potęg 1000). Przy zastosowaniu tej opcji przyrostek `M' oznacza 1.000.000 bajtów. Posłuż się opcją -h (--human-readable), jeśli wolisz potęgi 1024.

-i, --inodes

Wypisuje użycie i-węzłów zamiast użycia bloków. I-węzeł (inode, skrót od "index node" /węzeł indeksowy/) jest specjalnym rodzajem bloku dyskowego, który zawiera dane dotyczące pliku jak np. jego właściciele, prawa, czasy pliku i położenie na dysku.

-k, --kilobytes

Pokazuje rozmiary w blokach 1024-bajtowych (kilobajtach). Jak --block-size=1024. Przesłania to domyślną wielkość bloku. Zobacz `Rozmiar bloku' w fileutils(1).

-l, --local

Ogranicza raport do lokalnych systemów plików. Domyślnie wykazywane są także zdalne systemy plików.

-m, --megabytes

Podobnie jak --block-size=1048576.

--no-sync

Nie wywołuje sync przed uzyskaniem informacji o zajętości. Powoduje to, że df działa znacząco szybciej na systemach z wieloma dyskami, ale na niektórych systemach (szczególnie SunOS) wyniki mogą być nieco nieaktualne. Jest to zachowanie domyślnie.

-P, --portability

Używa formatu wyjściowego POSIX-a. Jest on taki jak domyślny format, poza tym, że:

-sync

Przed uzyskaniem informacji o zajętości wywołuje funkcję systemową sync. Na niektórych systemach (szczególnie SunOS) zyskuje się bardziej aktualne wyniki, ale ogólnie opcja ta spowalnia działanie df, szczególnie przy wielu lub bardzo obciążonych systemach plików.

-T, --print-type

Dla każdego systemu plików wypisuje jego typ. Użyte tu typy plików są tymi samymi, które można włączać lub pomijać opcjami -t i -x. Konkretne wypisywane wartości typu zależą od tego, co obsługuje dany system. Poniżej podano kilka powszechnych nazw (ta lista z pewnością nie jest wyczerpująca):

-t, --type=typ_fsfR

Ogranicza raport do systemów typu typ_fs. Można wykluczyć więcej niż jeden typ systemu podając opcję -t wielokrotnie. Domyślnie nie są pomijane żadne typy systemów plików.

-x, --exclude-type=typ_fs

Nie ujmuje systemów plików typu typ_fs. Więcej typów systemów można wykluczyć podając opcję -x wielokrotnie. Domyślnie nie są pomijane żadne typy systemów plików.

-v

Ignorowana; istnieje dla zgodności z wersjami df z Systemu V.

--help

Wyświetla informację o stosowaniu programu i dostępnych opcjach, kończy działanie.

--version

Wyświetla numer wersji programu i kończy działanie.